In de Media



Een maandelijkse, goudeerlijke briefwisseling tussen Rosita Belkadi en Frank Osinga in de Paravisie Magazine
In deze nieuwe rubriek sparren de mediums Rosita Belkadi en Frank Osinga in briefvorm met elkaar. Hoe denken zij over het leven, de dood, hun vak en alles wat daarmee samenhangt? Frank: “We zijn deze uitwisseling gestart vanuit de gesprekken en de telefoontjes die we met elkaar hadden en hebben. Regelmatig bekruipt ons na afloop daarvan het gevoel: hadden we dit maar opgeschreven! En dus zijn we dat gewoon gaan doen. Goudeerlijk, zonder poespas en altijd vanuit het hart.”

zaterdag 9 maart oktober 2024 - door Hans Peijs voor het Weespernieuws (foto's: Brian Elings)


''Bijna altijd gaan mensen hier, bij wijze van spreken, kilo's lichter weg dan dat ze binnenkomen.'"

Zaterdagportret van de nuchtere Fries Frank Osinga in het Weespernieuws

Frank Osinga noemt zichzelf een nuchtere Fries. Maar hoe is dat te rijmen met zijn spiritueel centrum met de naam Zwave, en met op de website zinnen als ‘Een ruimte om je hart op te halen en je ziel te voeden’. Dat klinkt nogal zweverig. Osinga legt het allemaal graag uit. “Wat ik allemaal vertel is niet dé waarheid, maar míj́n waarheid.”

“Als je mij 15 jaar geleden had gevraagd wat ik in 2024 zou doen dan zou ik niet hebben gezegd dat ik dan medium zou zijn met een spiritueel centrum dat ik met mijn nieuwe partner heb opgezet”, trapt Frank Osinga (van 1968) het gesprek af. Waarmee maar is gezegd dat Osinga het zelf ook allemaal niet zag aankomen. En in zijn jonge jaren al helemaal niet.
De in Purmerend geboren en in Friesland getogen Osinga groeide op in een liefderijk christelijk gezin, waar nul sprake was van occulte zaken.

Klik hier voor het gehele artikel in het Weespernieuws als PDF
18 oktober 2023 - door Niels Brummelman voor de november-editie van Paravisie Magazine


'Spirit scheldt niet'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

Ons menselijke waarnemingspotentieel is beperkt, al lijken sommigen meer van de omgeving mee te krijgen dan anderen. Wanneer noemen we een dergelijke gevoeligheid voor subtielere signalen een paranormaal talent? En kan beïnvloeding vanuit het ongeziene ook leiden tot lichamelijke en geestelijke problematiek? We bespreken het met de mediums Noëlle Marres en Frank Osinga.

Wist jij dat wij mensen hoogstens 0,005% van de ons om- ringende realiteit kunnen zien? 0,005%! De rest, 99,995% dus, bestaat natuurlijk wel, maar komt niet bij ons binnen. Althans, bij de meesten van ons niet. Sommigen lijken een grotere bandbreedte te hebben voor het ontvangen van prikkels, signalen en indrukken. Vergelijk het maar met het draaien aan de zenderknop van een oud radi- otoestel. Daar waar de één de zender pas hoort als de exacte frequentie waarop uitgezonden wordt door de draaiknop zeer dicht genaderd is, hoort de ander al veel eerder geluidsflarden daarvan. Zo lijken jonge kinderen, denk bijvoorbeeld aan hun ‘onzichtbare vriendjes’, nog in contact te staan met een groter deel van de realiteit dan wij volwassenen. Hoe komt dat? Frank: “Wij in het Westen leven in een maatschappij waarin aan eigenschappen en kwaliteiten die geassocieerd worden met onze linkerher- senhelft, zoals logica, analytisch denken, controle en het intellect, grote waarde wordt toegekend. Zozeer zelfs dat kwaliteiten als gevoel, intuïtie en creativiteit, die meer vanuit onze rechterhersenhelft ontspruiten, dreigen te verkommeren. Wanneer we echter geboren worden, heeft de conditionering z’n schadelijke werk nog niet kunnen doen en speelt intuïtie een veel grotere rol bij onze waarneming dan later in ons leven, wanneer opvoeding en maatschappij hun stempel op ons organisme hebben gedrukt en we ons in meer of mindere mate in de gevangenis van onze vijf zintuigen bevinden.”

Hele artikel lezen? Klik hier!

19 juli 2023 - door Niels Brummelman voor de augustus-editie van Paravisie Magazine


'Weten of Helderweten'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

Hoewel de parapsychologie de afgelopen decennia meer dan haar best gedaan heeft om de reguliere wetenschap ervan te overtuigen dat zij een respectabel vakgebied is, beschouwen de meeste wetenschappers haar nog steeds als een pseudowetenschap. Langzaam maar zeker verdween ze in Nederland dan ook uit de universitaire wereld en in 2011 zwaaide ook de laatste hoogleraar parapsychologie af. Eén van de voornaamste kritiekpunten op het vakgebied is dat haar laboratoriumonderzoek niet repliceerbaar (ofwel herhaalbaar) zou zijn. Iets wat voor mediumschap heel in het speciaal geldt. Maar er gloort, als we de mediums Noëlle Marres en Frank Osinga mogen geloven, óók hoop.

Wanneer we het over wetenschap hebben, is het wel belangrijk dat we begrijpen waarover we precies praten. Dus: wetenschap, wat is dat eigenlijk? Frank: “Het zit eigenlijk al in het woord zelf: wetenschappers willen alles weten, willen alles rationeel verklaren en zoeken naar de logica achter waarneembare verschijnselen. Waar de wetenschap dogmatisch in is geworden, is de notie dat wanneer iets niet bewezen of verklaard kan worden binnen de bestaande denkkaders en wetenschappelijke theorievorming... het dan ook niet kan bestaan! En dan te bedenken dat wij mensen slechts een minieme fractie van ‘al wat is’ kunnen waarnemen of anderszins kunnen ervaren. Hoe arrogant is het dan om op voorhand onver- klaarbare zaken van tafel te vegen omdat ze niet passen in je wereldbeeld? De wetenschap weet heel veel over heel weinig, namelijk over het stoffelijke deel van het universum. Logisch ook: de hersenen waarmee de wetenschappers werken, zijn immers zelf ook opgebouwd uit stof. Daar bovenuit stijgen lukt ze niet. Daarvoor is een ander soort weten nodig, gebaseerd op intuïtie en gevoel. Vergelijk het maar met het verschil tussen de opslagcapaciteit of het werkgeheugen van een individuele laptop versus de totaliteit van de cloud.”

Hele artikel lezen? Klik hier voor de PDF.
18 mei 2023 - door Niels Brummelman voor de juni-editie van Paravisie Magazine


'Een medium is geen Sherlock Holmes'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

Het is het onderwerp van talloze films, series, documentaires en serieuzere entertainment: paranormaal begaafden die betrokken zijn bij het onderzoek naar misdaad en/of vermissing. Vooral het populaire programma ‘Zesde Zintuig – Plaats Delict’, zal velen nog helder op het netvlies staan. Maar wat is feit en fictie in de wereld van psychic detection? We vroegen het aan mediums Frank Osinga en Noëlle Marres.

In Nederland staat tegenwoordig iemand als Peter van der Hurk bekend om zijn rol bij de oplossing van misdrijven en vermissingen. Toen ParaVisie Magazine hem daar een tijdje terug eens naar vroeg, moest hij bekennen dat het werk hem niet in de koude kleren was gaan zitten. Naast het intens emotionele aspect ervan, had hij onder andere te maken gekregen met bedreigingen. Het verklaart de schroom die vele mediums en paragnosten voelen om met dergelijke zaken aan de slag te gaan, laat staan ermee naar buiten te treden. Medium Frank Osinga, hoewel persoonlijk vooralsnog niet op dagelijks niveau betrokken bij dit soort zaken, kan dat beamen: “Je begeeft je toch in een ander soort kringen, niet zelden crimineel van aard. En dat moet je kunnen en willen. Mede daardoor gaat mijn voorkeur uit naar een rol op de achtergrond. Zo ben ik betrokken bij een collectief van mediums dat via een app contact met elkaar onderhoudt en op verzoek van familie en/of recherche op individuele basis informatie verzamelt. Uit deze informatie worden vervolgens de grootste gemene delers gedestilleerd, die desgevraagd aan de opdrachtgever(s) voorgelegd worden. Soms geeft dat het onderzoek net weer dat ene zetje de juiste rich- ting op. Andere keren hoor je er na een bedankje niets meer van. Laten we daarom meteen maar de romantiek die om psychic detection heen hangt, verwijderen: mediums zijn geen Sherlock Holmes en moeten dat ook niet willen zijn. Je levert informatie en that’s it.”

Hele artikel lezen? Klik dan hier voor een PDF.
20 april 2023 - door Niels Brummelman voor de mei-editie van Paravisie Magazine


'Een veertje is een veertje, totdat het tegendeel bewezen is.'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

Maandelijks zit Niels Brummelman om de digitale tafel met mediums Frank Osinga (54) en Noëlle Marres (26). Telkens komt er een ander onderwerp ter tafel, een onderwerp dat hen bezighoudt en dat mogelijk een verhelderende dis- cussie opleveren kan. Het onderwerp ‘tekens’ past perfect in deze opzet. Want hoewel op het eerste gezicht nogal eendimensionaal van aard, kan het een hele serie van vervolgvragen opleveren: wat voor soort tekens zijn er, hoe interpreteren we deze, kan alles een teken zijn, hoe stellen we ons ervoor open en welke rol spelen tekens binnen het mediamieke vakgebied? Vaak zijn Frank en Noëlle het met elkaar eens, maar in hun (beleving van) mediumschap zijn er tevens nadrukkelijke verschillen. En juist die verschillen maken een discussie zo interessant. Een verslag!

De kaartenbak

Frank: “Laat ik beginnen met het uit de wereld helpenvan een hardnekkig misverstand: mediums hebben geen telefoonlijn met boven. Dat zou wel makkelijk zijn natuur- lijk, want dan hoef je als medium inderdaad niet veel meer te doen dan het één-op-één doorgeven van ontvangen informatie. Maar het zit net iets anders. De analogie die ik bij het uitleggen van dat principe meestal hanteer, is die van de kaartenbak. Elk mens beschikt over een eigen, unieke kaartenbak, waarin woorden, herinneringen, indrukken en ervaringen opgeslagen zijn. Spirit maakt gebruik van die kaartenbak om hun boodschap over te brengen. Een voorbeeld ter verduidelijking van hoe dat werkt voor mij: als ik in contact kom met iemands overle- den opa, dan krijg ik, in plaats van die beste man zelf, een beeld of flits van mijn eigen opa te zien. Daardoor weet ik dat ik met de opa van de cliënt tegenover me van doen heb. Daartegenover staat dat een cliënt of een overledene uit Japan minder snel mijn pad zal kruisen. Waarom? Ik weet heel weinig van Japan. Vanwege de inhoud van mijn eigen kaartenbak en het gebrek aan kennis over die cultuur, ben ik op dat moment niet het beste medium voor die overleden dierbare. Vooral als er specifiek Japanse thematiek ter tafel komt.”

Wil je het hele artikel lezen, klik dan hier voor de PDF.
21 maart 2023 - door Niels Brummelman voor de april-editie van Paravisie Magazine


'Ook de doden moeten weten wie je bent'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

‘Bekend van TV’, wie kent de slogan niet? Ook in spirituele advertentie-uitingen kom je ‘m geregeld tegen. Waar bij de één de haren ten berge rijzen, raakt de ander juist door een dergelijke slogan positief geprikkeld. Het geeft maar aan hoe nauw het luistert wanneer het op iets als marketing aankomt. Veel mediums, paragnosten en andere ‘lichtwerkers’ worstelen met de vraag hoe zichzelf zichtbaar ‘in de markt’ te zetten. Toch zijn er enkele relatief eenvoudige vingerwijzingen die het leven van de spirituele marketingmedewerker kunnen veraangenamen. Mediums Frank Osinga en Noëlle Marres aan het woord!

In welke mate kan televisie bijdragen aan voorlichting over het werk van de spirituele hulpverlener? Frank heeft een simpele vuistregel: 'Wanneer het meer om de persoon draait dan om de inhoud, schiet het z’n doel voorbij. Zeg ‘ik ben grappig’ en niemand lacht. Vertel een mop en iedereen lacht. Met andere woorden: laat door je werk en je doen en laten in het leven zelf zien wie je bent en waar je voor staat. Dan mogen anderen de conclusies trekken.”

Wat betreft Frank is mediumschap méér dan een vak alleen. Medium-zijn is, zo stelt hij, een levensstijl. En wanneer de intenties goed zijn en de resultaten navenant, dan wordt dat heus wel opgemerkt. Niet alleen door de mensen om ons heen en door potentiële cliënten, maar ook door de spirituele wereld. Frank: “Het door mij zeer gewaardeerde medium Mavis Pittilla zei ooit eens: ‘Mediumship is a two-way communication’. En zo is het natuurlijk ook.

Ook richting de spirituele wereld mogen we dus aan marketing doen. Niet door zo veel mogelijk consulten te geven, maar door een zo betrouwbaar mogelijk medium te zijn. Hoe je dat doet? Goede gedachten, goede intenties, goede daden en vooral aan jezelf blijven werken. Alleen zo worden we een baken van licht, waardoor we als vanzelf de spirits aantrekken die met ons willen werken.”

Wil je het hele artikel lezen? Klik dan hier: ParaVisie Magazine April 2023
20 januari 2022 - door Niels Brummelman in de Paravisie Magazine, februari editie 2023


'Mediumschap is een roeping, geen financiële melkkoe'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga


Het is volgens medium Frank Osinga (54) uit Weesp een hot item waar veel mediums, zeker als zij beginnend zijn, mee worstelen: geld!

Wanneer mag je voor consultengeld gaan vragen en hoeveel dan?
Frank: “Mediums zijn mensen die vooral dienstbaar willen zijn en gevoelsmatig staat het vragen van een financiële vergoeding daarmee op gespannen voet.” Toch is het volgens Frank heel simpel: 'Je investeert als medium tijd en energie en daar mag “natuurlijk” wat tegenover staan. Bovendien: daar waarin vroeger tijden een healer of sjamaan door de gemeenschap onderhouden werd, staat eenzelfde persoon er tegenwoordig meestal alleen voor. En dus is een argumentatie als ‘de kachel moet ook branden’ voldoende om een eventuele kritische noot aangaande betaald mediumschap te ondervangen.'

En toch is daarmee de kous niet af. Want hoe zit dat met al die verschillende tarieven (geven die soms een kwaliteitsindicatie?), wat is eigenlijk een ‘redelijke prijs’ voor een consult en waarom kiezen sommige mediums er alsnog voor om hun diensten gratis aan te bieden? En geld verdienen oké, maar mag je ook rijk worden van het mediumschap?

Eigenwaarde
Frank vraagt voor een consult van een uur 70 euro. Waarbij aangetekend mag worden dat de tijdsinvestering in totaal ongeveer anderhalf uur bedraagt. Hij is tot dit bedrag gekomen door naar de tarieven van vergelijkbare aanbie- ders te kijken, maar met name door zijn eigen gevoel te raadplegen. Frank: “Kan ik het door mij gevraagde bedrag gevoelsmatig verantwoorden? Vind ik het dat waard?”

Medium Noëlle Marres (26) zegt zich bij de vaststelling van haar uurtarief (€ 85) vooral gebaseerd te hebben op haar eigen noden: “Wat heb ik nodig om mijn rekeningen te kunnen betalen?” Maar er speelt ook nog iets anders mee. Noëlle: “Op aanraden van nota bene cliënten heb ik mijn tarieven verhoogd. Want weet je, het gaat ook om een stukje eigenwaarde. Toen ik 40 euro vroeg, kreeg ik de meest vreemde types op consult. Mannen vooral, die meer voor mij kwamen dan voor eigen innerlijke verrijking. Blijkbaar gaf ik met mijn lage tarief een signaal af waardoor anderen mij minder serieus namen. Door mijn tarieven te verhogen, laat ik zien dat ik mezelf en mijn werk ernstig neem en dat anderen dat ook mogen doen.
Respect moet je kopen.”


Wanneer Noëlle haar consulten gratis zou weggeven, staat ze binnen de kortste keren blut op straat. Toch zijn er mediums die hun diensten ‘om niet’ aanbieden. Vaak zijn dat mensen die het mediumschap er, naast een betaalde baan of een pensioenuitkering, ‘bij doen’ en er financieel gezien in elk geval niet afhankelijk van zijn. Frank vindt daar wel wat van: “Het door mij zeer gewaardeerde medium Mavis Pittilla heeft ooit eens gesteld, en ik ben het hier 100% mee eens, dat deze mensen oneerlijke concurrentie bedrijven en in feite broodroof plegen. Want zij prijzen, nota bene vanuit een luxepositie, andere me- diums die van het mediumschap hun werk willen maken en het geld misschien veel harder nodig hebben dan zij, daarmee de markt uit.”

Wil je meer lezen? Klik dan hier voor de PDF van het artikel in de Paravisie.
11 november 2022 - door Niels Brummelman in de Paravisie Magazine, december editie


'Dolende Zielen, Ja of Nee?'

Rondetafelgesprek met Niels Brummelman, Noëlle Marres en Frank Osinga

Wat gebeurt er als we sterven? Worden we liefdevol opgevangen aan de andere kant van de sluier door dierbaren die ons voorgingen? Of is het ook mogelijk dat we blijven rondzwerven, omdat we onze dood om wat voor reden dan ook niet willen erkennen? In deze eerste etappe op onze verkenningstocht door de wondere wereld van het mediamieke onder leiding van hoofdredacteur Niels Brummelman, discussiëren de mediums Frank Osinga en Noëlle Marres over de vraag ‘Dolende zielen, ja of nee?’

Miljoenen mensen over de hele wereld hebben een bijna-doodervaring (BDE) gehad, waarbij zij tijdens een acute situatie uit hun lichaam traden. Zij beschrijven doorgaans een wereld van uitgesproken schoonheid, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er ook minder posi- tieve ervaringen zijn gemeld. Hoe dan ook, deze voor de vijf zintuigen niet-waarneembare wereld heeft in de loop der menselijke geschiedenis talloze namen meegekregen: van hiernamaals tot zomerland, van kosmos tot paradijs, van nirwana tot walhalla. In dit artikel duiden we dat wat de mens na zijn verscheiden wacht overwegend aan als de ‘spirituele wereld’. Maar wat bedoelen we eigenlijk als we het over ‘een mens’ hebben? Uit welke delen bestaat hij of zij? En wat gebeurt er als we sterven? Terwijl Noëlle kort en bondig is – “Na onze dood blijft het lichaam op aarde achter en reist de ziel verder” – gebruikt Frank wat meer woorden: “Er is een mooie uitspraak van de theoloog Pierre Teilhard de Chardin waarin ik me wel kan vinden: ‘We zijn geen mensen met een spirituele ervaring, maar spirituele wezens met een menselijke ervaring’. Wij zijn een ziel en als ziel maken we onderdeel uit van een groter geheel, zoals de druppel een fragment is van de totale oceaan. Wanneer de druppel terugkeert naar de oceaan, op het moment dat de mens sterft dus, vergaan de mind en het lichaam. De ziel leeft door. Je zou ook de vergelij- king met een vakantie kunnen maken: we zijn als ziel op vakantie hier op aarde en als we sterven keren we terug naar huis. In de tussentijd doen we allerhande ervaringen op die we, innerlijk verrijkt, terug meenemen naar huis.”

Frank, even over die druppel en de oceaan. In hoeverre is de druppel – lees: de ziel – nog persoonlijk te noemen als we na onze dood weer opgaan in de grote, allesomvattende oceaan?

Frank: “Er bevinden zich persoonlijke elementen in de ziel, zoals herinneringen, ervaringen en gebeurtenissen. Deze tezamen maken de ziel uniek. Ik ben dol op meta- foren, wanneer ze het onderwerp maar verduidelijken.
In dit geval spreek ik, juist vanwege de herkenbaarheid ervan, vaak over de ziel als zijnde een map in het Google datacenter of de iCloud. De computer of laptop zelf is ons lichaam, terwijl de harde schijf voor de mind staat en de software ons zenuwstelsel vertegenwoordigt. Ons over- lijden is als het crashen van de computer: niets doet het meer, maar ons mapje in de iCloud bestaat nog wél.”


Hoe moeten we dat dan zien, Frank? Hoe lang duurt zo’n stervensproces en gaat de ziel vervolgens ergens naartoe?

Frank: “De ziel bevindt zich normaalgesproken in twee dimensies tegelijkertijd: in de iCloud en op de harde schijf. Maar die laatste doet het niet meer en daarmee stap je tijdens het sterven uit de aardse dimensie. Aardse beper- kingen in de vorm van lagere, grofstoffelijke vibraties val- len weg, terwijl de hogere vibratie van de spirituele wereld overblijft. We stappen dus meteen in die andere dimensie, een dimensie waar een deel van ons - onze ziel - zich ook tijdens ons leven al in bevond. Wat er dan gebeurt, is dat we door eerder overleden dierbaren of gidsen opgehaald worden. Zij heten ons welkom thuis en stellen ons gerust. In zielen die nog blijven dolen geloof ik dan ook niet zo- zeer, althans: ik heb er geen ervaring mee.”

Hele artikel lezen? Klik hier. 12_ParaVisie_2022_Noelle.pdf
18 oktober 2022 - door Niels Brummelman in de Paravisie Magazine, november editie


'Mediumschap is een pad van bewustwording'



====

Daar waar bij sommigen het mediamieke van jongs af aan overduidelijk op de voorgrond treedt, komt het bij Frank Osinga pas volledig aan de oppervlakte als hij rond zijn veertigste een medium bezoekt die hem op zijn paranormale aanleg wijst.


Maar dan gaat het ook snel: binnen een paar maand staat zijn leven met een scheiding en een carrièreswitch op z’n kop en praat hij met 'de doden'. Frank: “Ik wilde wel wat anders, maar dit was wel héél anders. Geen wonder dat men mij voor gek verklaarde. Toch voelde ik heel duidelijk: deze kant moet ik op.” Inmiddels zijn we zo’n anderhalf decennium verder en is Frank uitgegroeid tot één van de betere mediums van Nederland. Máár: “Mediumschap is niet zozeer een gave, als wel een talent. Nog dagelijks leer ik bij.”

Nog nauwelijks bekomen van het besef dat hij wellicht ook ‘paranormaal begaafd’ is, belandt Frank Osinga tijdens een oefenavond van medium Anneke Klaassens pardoes op het hoofdpodium. Of hij eventjes een persoonlijk liedje wil oplepelen voor de mystery guest van die avond. Frank: “Ik dacht aan het liedje ‘brandend zand’ over de stranden van Nieuw-Guinea van Anneke Grönloh en communiceer- de dat aan mijn ‘cliënt’. Die reageerde dolenthousiast. Want wat bleek: juist die week had ze vliegtickets geboekt voor haar geboorteland Nieuw-Guinea, om daar voor het eerst sinds haar elfde weer naartoe te gaan! Flabberga- sted was ik, zeker toen ik hoorde dat de mystery guest niemand minder dan Patty Brard was. Ik dacht: hier wil ik meer van weten en nog diezelfde avond besloot ik bij Anneke Klaassens in de leer te gaan.”

Wil je het hele artikel lezen, klik dan hieronder voor de PDF:
11_ParaVisie_2022_MediumschapFrank.pdf
25 september 2022 - door Frank

'De Magie van Dag 3' van Verhoog je Vibe


Afgelopen vrijdag was Dag 3 van Verhoog je Vibe. Deze dag staat in het teken van Je Innerlijk Kind. Niet in Weesp, maar op de magische pleque van Leonique van Tol, met haar paardenkudde Zorro, Leya, Roosje, Indigo en Floris, waar we o.a. gaan spiegelen met haar paarden.

Het brengt me terug naar een sessie die ik zelf heb gehad bij Leonique ter voorbereiding op de jaartraining Verhoog je Vibe. Ik ging redelijk ‘blank’ de bak in maar als snel kwam het thema zelf boven drijven: ‘tweederangs burgerschap’ - vertaald naar: “aan de ene kant ergens heel graag bij willen horen (onderdeel zijn van een groep) vs. gezien en gehoord willen voelen voor mij als individu (persoonlijke erkenning).

De hengst Zorro, een indrukwekkende verschijning, kwam bij het uitspreken hiervan recht voor me staan en keek me -zijn neus op een paar centimeter van mijn neus- recht in mijn ogen aan alsof hij zeggen wilde: “Ik zie je, ik hoor je.” Een minuut bleven we zo staan. Ik voelde me volledig veilig door zijn blik.

Zorro nam me mee naar een hele oude hengst die een stukje verderop stond. En hij ging naast hem staan. Het werd me duidelijk dat mijn thema er één is die terug te voeren is naar mijn ‘pake’ (opa in het Fries) die in 1904 ‘in zonde’ was verwekt. Zijn vader Arjen, een herenboer uit Koudum, was na het overlijden van diens eerste vrouw, een relatie aangegaan met de dienstmaagd, mijn oerbeppe Elizabeth. Met alle gevolgen vandien.

Pake Frans mocht niet bij zijn oudere broers eten, maar moest bij de boerenknechten zitten. Hij mocht niet naast zijn vader in de kerk zitten maar achterin bij de ‘tweederangsburgers’. Hij mocht geen eigen boer worden in Fryslan -men zou er schande van spreken!- en is daarom als jonge vent verhuisd naar de Overwhere polder in Purmerend waar hij een boerderij met vee kon huren, want daar kende niemand hem of zijn verhaal. De schande bleef in Fryslan.

Dit trauma heeft een grote impact op hem gehad, maar ook op mijn vader en diens opvoeding, en daardoor onbewust dus ook op mij. Het verhaal van mijn pake kende ik, de impact ervan niet.

Kortom, Zorro leidde me dus terug naar het trauma van mijn pake. Het heeft me veel duidelijkheid gegeven waarom ik soms voel zoals ik me voel, en waarom ik soms dingen doe zoals ik ze doe. En dat mocht ik energetisch terug geven. Wat een inzicht was dat, ik kon er verder mee aan de slag.

Afgelopen vrijdag hadden we 6 unieke sessies zoals deze. Met dezelfde intensiteit, met tranen en ook een lach, met vergelijkbare, maar unieke inzichten voor elke deelnemer. Over en paar maanden hebben we weer ‘de magie van dag 3’ wanneer we met Groep 6 naar de Pleque van Leonique gaan.

===

20 september 2022 - door Anita


De Paardenbloem


Voor mij lange tijd konijnenvoer en onkruid. In werkelijkheid zijn het vitamine- en mineralenbommetjes met een geneeskrachtige werking op je darmen en lever. Je kunt er thee van maken, of een zonnige salade inclusief de gele bloemetjes, want ook die zijn eetbaar. En als je tijdens het wandelen de hongerklop krijgt (trillende vingers en zo) dan helpt kauwen op een paardenbloemblad je daar binnen no-time overheen.

Leoniek Bontje, auteur van o.a. ‘Plant als Medicijn’ organiseert regelmatig wandelingen in de natuur waarin ze vertelt over de bijzondere geneeskracht van de planten en bomen waar we bijna dagelijks gedachteloos aan voorbijlopen.
Het maakt je zo bewust van de schoonheid van de natuur in al haar intelligentie en rijkdom.

Ook tijdens de jaartraining van Verhoog je Vibe gaan we een middag met Leoniek wandelen, tijdens de dag die ‘Aarden’ als thema heeft. En wat is een betere manier om te aarden dan door je bewust te verbinden met de natuur. Op 7 oktober starten we met een nieuwe groep.

===



14 september 2022 - door Frank


Mathilde Santing verhoogt mijn vibe!


Ik ben dol op muziek. Vroeger als kind al was ik in de weer met casettebandjes om mijn favoriete nummers op te nemen, TDK was in die tijd mijn middle name. Werken bij de lokale omroep Radio Eenhoorn was een feestje; en zo nu en dan krijg ik nog weleens de vraag wat de ‘Song of the Day’ wordt, elke dag een liedje op social media posten met een stukje tekst erbij - iets wat ik elke dag tussen 2010 en 2016 heb gedaan.

Maar als je mij vraagt wat mijn all-time favoriete nummer is, dan is dat het liedje ‘Inspiratie’ van Mathilde Santing. Elke keer als ik het hoor, krijg ik weer kippenvel. Toen we in 2016 aan het brainstormen waren over Zwave!, kwam dit nummer voorbij. Mathilde zong: “Hoe kreeg jij ooit een idee? Vroeg jij je dat nooit eens af? Het was de stem van een van ons die jou het inzicht gaf. De stem van iemand als wij, onzichtbaar aan je zij, zo luisterde je toe…”.

Ik was met tranen geroerd: zo inspirerend vond (en vind) ik dit! Dit liedje ‘Inspiratie’ herinnert me aan mijn band met Spirit die er altijd voor mij is, achter me staat en met me meeloopt. Dit nummer vertelt mijn verhaal.

Het is dan ook logisch dat in de jaartraining “Verhoog je Vibe” één dag volledig in het teken staat van muziek.

===


12 september 2022 - door Anita


Groei, Veiligheid, Spiritualiteit en Humor


Dit zijn mijn kernwaarden, en ‘toevallig’ ook die van Zwave!:

GROEI, omdat ik, naast dat ik zelf wil blijven groeien en ontwikkelen, er blij van word om mensen te begeleiden in hun groei. Om samen met jou op zoek te gaan naar wat jou op dit moment belemmert om te groeien.

VEILIGHEID is fundamenteel. Als ik me niet veilig voel kom ik tot niks, word ik onzeker en voel ik me ongelukkig. Bij Zwave! zorgen Frank en ik ervoor dat iedereen die bij ons oefent of een workshop volgt, zich veilig voelt. Er is geen goed of fout, alles is een ervaring, en we doen het samen.

SPIRITUALITEIT - Ik kan me geen leven zonder Spirit voorstellen, de regie van boven, de magie, de kracht… ik kan er eigenlijk geen goede woorden voor vinden. Ook met Zwave! varen we volledig op de inspiratie van Spirit.

En tot slot HUMOR. Want er mag gelachen worden. Ik zou niet zonder kunnen. Niks zo bevrijdend en verbindend. Daarom merk je dat er bij onze avonden en tijdens de workshops ook genoeg ruimte is om te lachen. Ook om jezelf😃

Bij onze jaartraining Verhoog je Vibe ontdek je jouw eigen kernwaarden. Als je die weet, maak je gemakkelijker de keuzes die bij jou passen, en zie je meteen waarom sommige dingen niet stromen.

===


2 november 2021 - De Vriendin door Sonja Brekelmans



24 juni 2020 - door Frank


Onderbuikgevoel


Het valt me op dat in mijn omgeving ondernemende vrouwen zich steeds vaker groeperen om elkaar te herkennen, te erkennen en te waarderen. Zij komen samen om elkaar te helpen in hun ondernemerschap of carrière. Sleutelwoorden zijn Verbinding, Persoonlijke groei, Collectief welzijn.

Mannen doen dat niet zo snel. Die zullen ons niet snel groeperen om te erkennen, te verbinden en te waarderen. Ja, die gaan wel naar netwerkborrels of sluiten zich bij een of andere netwerkorganisatie aan, maar dat is om business te genereren. Niets meer, niets minder. Geen geneuzel over hoe ze zich voelen en waarom wat ze dat zo voelen. Geen gedoe met ‘intuïtie’ en zo. Intuïtie! Wat een zweverig woord is dat, daar doen mannen niet aan. Vrouwen hebben een zesde zintuig, mannen niet.

Hebben mannen dan geen gevoel? Jawel, maar niet als het om zaken gaat. Vrouwen voelen in, voelen mee en voelen aan. Mannen denken, bedenken, en kunnen zich hooguit iets indenken. En als zij het ook niet meer weten of kunnen verklaren, dan hebben zij één escape: het ‘onderbuikgevoel’, het enige woord dat mannelijke ondernemers accepteren wanneer zij hun gevoel gebruiken. Dat dit hetzelfde is als intuïtie, weten zijn ook wel, maar het klinkt minder ‘mannelijk’. Dus niet interessant.

En daarom voor alle mannen die meer willen vertrouwen op hun ‘onderbuikgevoel’: een dagworkshop ‘Versterk je intuïtie’. Vrouwen zijn natuurlijk ook welkom. Dat dan weer wel.

===